Będzie drugi tom "Jowisza", super, świetnie!!! :) Pod literką "M" bardzo chciałabym trafić na hasło "Muzyka" (lub np. "Mozart"). A pod nim- analogicznie do tematu "zakładanie książek" w tomie pierwszym- na przegląd muzycznych motywów u Borejków (i u Autorki). :) To taka luźna propozycja, ale może się akurat Staroście spodoba. :) Jesienne pozdrowienia z zielonych wzgórz, teraz już z lekka pozłacanych i nieco czerwieniejących! -Biedronka.

"Na Jowisza 2"!!!! To jest zdecydowanie Wiadomość Dnia!!! :) Cieszę się ogromnie! I z tego, że Chucherko nabiera już ogólnego kształtu!!! Dziękuję za informacje o "Walcu Francois". Dobrze wiedzieć, że to tak zwany klasyk, i to światowej sławy. Podobną chyba popularność miała "Ostatnia niedziela". Miechunki - bardzo optymistyczne, racja. U mnie obecnie trwają zachwyty nad pierwszymi żółtymi liśćmi na drzewach, przebłyskującymi między zielenią. Żółty kolor - mój ulubiony, obok niebieskiego.

Ho, ho! Co za wspaniałe wieści! Będzie dalszy ciąg Na Jowisza! Takie gleboznawstwo to ja lubię. I Chucherko rodzi się bliźniaczo. Koncepta wirują. Zagrzewamy, jak możemy.

Mamo Isi, znów się zgadzam :) Czekamy, Droga Ulubiona, czekamy! I przesyłamy mnóstwo ciepłych myśli i duchowego wsparcia na ten proces tworzenia :))) Swoją drogą, Pani Małgosiu, chyba wytwarzamy właśnie coś w rodzaju dyskretnego nacisku... :) ale proszę nas lubić dalej! :)

Mimi, te uwagi w temacie przelatywały przez głowę bohaterowi Wodehouse'a, kiedy policjant prowadził go do pudła. I zasadniczo tym usprawiedliwiał to, że nie zabawiał policjanta miłą rozmową - jakoś nic interesującego, uwznioślającego ani zabawnego nie przychodziło mu do głowy w tych okolicznościach przyrody;)

Pani Małgorzato, Pani jeżycjadowe książki przynajmniej raz w roku muszę przeczytać od pierwszej po ostatnią. A czytuję tak już od lat 70-tych. Pamiętam moment, kiedy na półce w bibliotece osiedlowej znalazłam "Kwiat kalafiora". Pamiętam, gdzie ta książka stała. Biblioteki w tamtym miejscu już nie ma, ale ja oczywiście całą serię mam w domu. Mam też powycinane teksty z "Filipinki" i kartkę od Pani w odpowiedzi na konkurs, i telegram z okazji ślubu. Drobiazgi, ale bardzo cieszą. Po przeczytaniu "Na Jowisza!" po raz kolejny odszukałam Pani stronę i ucieszyłam się tym miejscem i możliwością częstszego czytania Pani słów. ...Bo czekanie na kolejne książki jednak bardzo się dłuży. Pozdrawiam serdecznie. Kasia z Elbląga

Dobry wieczór! Jakie piękne róże! I oczywiście stosowny wiersz :) Mamo Isi, słowa o sztuce, które zacytowałaś, bardzo mnie urzekły. Tak, taka powinna być Sztuka i tak powinna odpowiadać na rzeczywistość. Ostatnimi czasy coraz częściej nawiedza mnie myśl, że świat staje na głowie (wiem,że to żadna odkrywcza myśl!) - a to miejsce przynosi nadzieję, że jednak nie jest tak źle :) tutaj jest prawdziwa przystań. DUA, dziękuję stokrotnie!

Dobry wieczór, bardzo dobrze tu zajrzeć po całym dniu i rozmyślaniach jak zorganizować pracę, żeby wszyscy czuli się bezpiecznie. U mnie róże szaleją, piękna angielska róża o nazwie home garden ( nie wiem, czy to jej handlowa nazwa, była na etykiecie), różowo - pomarańczowo - łososiowa, pastelowa i pięknie pachnąca. Od znajomych dostałam też krzaczek róży o drobnych, ślicznych białych kwiatkach. Nie wiem, jak się nazywa, podobna do Rambling Rector, ale nie pnąca. Choć niewielki ogródek mam od niedawna i dopiero się uczę roślin, bardzo to polubiłam i jestem wdzięczna za wszystkie opisy i wiadomości. Pozdrawiam wszystkich serdecznie

Witam wszystkich szalenie. Zostawiam wpis, bo DUO-we notatki o różach rozbudziły we mnie jakąś taką tkliwość. Dziwne czasy nie mijają. 2020 jak na złość nie chce się skończyć... miałam pojechać do Polski na wakacje ale przez te wszystkie Brukselskie wariacje nie pojechałam. Studia wychodzą mi już uszami, nie mam w ogóle ochoty magazynować jakiejkolwiek wiedzy w mózgu. Dowiedziałam się w dodatku ostatnio, że będę musiała stawić czoło poprawkom w tym module i nóż mi się w kieszeni otwiera z rozpaczy. W pracy ludzie oczy sobie wydrapują i skaczą sobie nawzajem do gardeł z powodu głupich zazdrości i przegrupowań. Staram się patrzeć na to wszystko z boku ale jakoś mi tak smutno. Ratuję się trochę czytaniem i staram się cieszyć słoneczkiem. Ot niespodzianka, uciechy dostarczają mi również zielone produkty spożywcze. Takie na przykład pocieszne Brokuły. Dziękuję bardzo za Księgowe Wiersze i wpisy. Świat światem ale Wyspa wyspą.

Właśnie skończyłam "Ciotkę Zgryzotkę" (przeczytana po raz trzeci). Jest taka pogodna, kolorowa, rozpogadza i umila życie, że aż się prosi o ciąg dalszy. Dlatego przyłączam się do apeli, perswazji i błagań o "Chucherko". I przywołam Geniusię, jako ostrogę. ;-) Jakież to były czasy, kiedy się rodziła! A jaka jest świetna i kochana, i potrzebna! I jeszcze naszła mnie taka myśl przy "Zgryzotce", jak ciekawie byłoby przeczytać "poprawnie napisaną historyczną panoramę beletrystyczną" pióra Ignacego Borejki! :-)