Święta racja, że praca w ogrodzie, praca na własnym kawałku ziemi jest istnym błogosławieństwem.

Dobre wieści, jak się cieszę. Dzień dobry wszystkim. Uśmiałam się z Bernarda na kwarantannie. Ciekawostka, może kogoś zainteresuje: Hanna Banaszak wydała nową płytę. Są na niej wiersze miedzy innymi Szymborskiej, Różewicza oraz Josepha Brodsky'ego w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka. Oczywiście w mistrzowskiej interpretacji.

Pani Małgosiu! Uwielbiam Pani wpisy! Są pełne pozytywnej energii i ciepła! Tak samo jak książki. W prawdzie jestem już wśród Gości jakiś czas i Pani wpisy zawsze były pełne ciepła, ale czasem tak jest, że się zbiera na wyznania :) Taak, kolory jesieni są piękne. Mój Tata mówi, że w Bieszczadach najładniej jest właśnie jesienią. Problem jest taki, że te kolory (najbardziej zapierające dech w piersiach) ujawniają się tylko przez krótki czas, po pierwszych przymrozkach. Więc znaleźć chwile wolnego czasu, jechać cały dzień z jednego końca Polski na drugi, i trafić idealnie w te kilka dni pięknych kolorów, byłoby raczej ciężko. No i oczywiście musiałaby być jeszcze piękna pogoda. Może są wśród Gości, tacy szczęściarze mieszkający na Podkarpaciu, z Bieszczadami na wyciągnięcie ręki. Serdecznie ich pozdrawiam. „Jeszcze wczoraj w zmroku ciepło było przecie. Jeszcze dzisiaj w południe słońce ciepłą dłonią gładziło nasze głowy. Teraz chłód już. – Szkoda.” A szkoda, pewnie szkoda. Ale jesienna (i zimowa) pogoda dobra do przesiadywania w kocyku przed kominkiem z kubkiem kakao na stoliku obok i dobrą książką w ręku :) Pozdrawiam wszystkich cieplutko na przekór chłodowi, ściskam jesiennie - Kocimiętka

Dzień dobry Pani Małgorzato i wszyscy Czytelnicy! Przyszłam do Was podzielić się pewną ciekawostką: śnił mi się dzisiaj profesor Dmuchawiec. Trochę dziwne? Nie, chyba w snach nic nie jest dziwne! Skąd wiem, że to był on? Obudziłam się z takim przekonaniem :) To kolejna właściwość snów, może nam się śnić osoba obca z wyglądu, ale jesteśmy przekonani, że to ktoś bliski. Nie umiem już odtworzyć, co dokładnie się działo, ale wzbudziło to we mnie trochę wzruszenia, trochę nostalgii, a trochę też pogody ducha. Zaglądałam kilka tygodni temu do McDusi, może stąd taki sen... Długo czekał, żeby się ujawnić. Chcę tym samym dać znać, że częsty powrót do kochanej Jeżycjady ma niecodzienne skutki :) Ściskam serdecznie wśród nadal ciepłych, jesiennych promieni słońca znad Pola Mokotowskiego - bo jadę właśnie do pracy w jego okolicach. Ciao!

DUA, chciałabym powiedzieć, że dwa tygodnie w szkole z uczniami spowodowały, że przestałam tyle myśleć o zarazie i problemach tego świata - młodzież i dzieci dają tyle energii i nic im nie jest straszne (no może poza niezapowiedzianą kartkówką z chemii, ale ja takowych nie robię :-) ). Jako nauczyciela poruszył mnie wpis Zuzi z początku roku szkolnego - rzeczywiście pewnie najbardziej zestresowaną grupą w szkole są teraz nauczyciele - ale proszę sobie wyobrazić te sprzeczne oczekiwania z różnych stron i nasze poczucie odpowiedzialności. Na szczęście jest jeszcze ciągle zdrowy rozsądek i poczucie humoru - co nas nie zabije, to nas wzmocni. Patrząc na naszą młodzież, kochany Starosto, mam poczucie, że stają oni z jednej strony przed wielkimi wyzwaniami, a z drugiej żyją problemami młodych jak zawsze - i to nie pandemia stanowi podstawowy problem, tylko jak zwykle relacje z rówieśnikami. A ponieważ maseczek w szkole nosić nie trzeba, podobnie jak na świeżym powietrzu, to poszerza się dla Ukochanej Autorki pole manewrów - zresztą nie będę się wymądrzać, bo DUA wie, co robić i już na pewno coś ciekawego dla Chucherka i Jędrka wymyśli, a my wszyscy rozdziawimy paszcze ze zdumienia i radości. Dobrej jesieni wszystkim :-)

Jeśli można mieć małą prośbę odnośnie "Na Jowisza 2" to byłabym wdzięczna za umieszczenie zdjęcia willi Kowalików, bo zauważyłam, że zdecydowana większość czytelników identyfikuje ją z pierwszą od prawej willą na Noskowskiego, która obecnie ma rzeczywiście nr 2, zamiast z drugą od prawej (szara z zaokrąglonym balkonikiem od frontu, o której pisała Pani kiedyś w Księdze Gości). I gdyby jeszcze Jezioro Pulpecji się pojawiło, byłoby cudnie.

Pani Małgorzato, uwielbiam czytać Pani książki. Zawsze poprawiają mi nastrój kiedy przychodzą trudniejsze chwilę. Tak właśnie i teraz czytam jedną z moich ulubionych książek z serii ( Nutria i Nerwus) i od razu jakoś mi weselej. Dziękuję

O, jakie dobre wieści książkowe! Takie lubimy bardzo! Świat od razu weselszy. :-)

Odkąd facet w przepisowej maseczce i rękawiczkach obrabował tutejszy bank w Orłowie, uważam że maseczki też dają się wykorzystać w pracy zawodowej;) Jakież wspaniałe dramatyczne spięcia w sytuacji, kiedy z twarzy widać jeno oczy i nijak nie da się domyślić, co ukryta pod namordnikiem osoba ma na myśli. A nawet nie jest pewne, czy jest to ta osoba, którą my mamy na myśli. Równolegle "Chucherko" i "Na Jowisza 2", Hip hip hurra, niech żyje nam Starosta nasz kochany!

Dobry wieczór, taki piękny, jesienny wpis mnie zmotywował, żeby znów się odezwać. Niesamowite są barwy jesieni, a kiedy dodany do tego poezję... prawdziwe cuda. Spokojnej nocy dla wszystkich Księgowych