Na Wszystkich Świętych

Caspar_David_Friedrich_-_Gedächtnisbild_für_Johann_Emanuel_Bremer

Caspar David Friedrich, Pamięci Johanna Emanuela Bremera, 1817

 

 

 

John Donne (1572 – 1631)

 

Sonet 10

 

Śmierci, próżno się pysznisz; cóż, że wszędy słynie
Potęga twa i groza; licha w tobie siła,
Skoro ci, których –  myślisz –  jużeś powaliła,
Nie umrą, biedna Śmierci; mnie też to ominie.
Już sen, który jest twoim obrazem jedynie,
Jakże miły: tym bardziej więc musisz być miła,
Aby ciała spoczynek, ulga duszy była
Przynętą, która ludzi wabi w twe pustynie.
Losu, przypadku, królów, desperatów sługo,
Posłuszna jesteś wojnie, truciźnie, chorobie;
Łatwiej w maku czy w czarach sen znaleźć niż w tobie
I w twych ciosach; więc czemu puszysz się tak długo?
Ze snu krótkiego zbudzi się dusza człowieka
W wieczność, gdzie Śmierci nie ma; Śmierci, śmierć cię czeka.

 

(Tłumaczenie: Stanisław Barańczak)

 

Gra na celeście

obraz-babie-lato-ferdynand-ruszczyc_0_b

Babie lato – malował Ferdynand Ruszczyc (1870-1936)

 

 

Leopold Staff

(1878-1957)

POD JESIEŃ

 

Kobalt błękitu

Półmgła przesłania.

z drzew malachitu

Rdza się wyłania.

 

Drży wiew jesienny

W liści szeleście,

Jak anioł senny

Gra na celeście.

 

Cicho, pogodnie,

W złota żywiole

Duma zachodnie,

Chełmońskie pole.

 

*

 

PS:

Dorzucam jeszcze dolnośląski  pejzaż październikowy, świeżo nadesłany  przez DC KokoszaNel.

Śliczny, prawda? Sama radość.

 

KokoszaNel

 

„Jeszcze te trochę liści…”

hb_1975.268.137

Shibata Zeshin  (1807 -1891) – Jesienne trawy w świetle księżyca

 

 

 

Jarosław Iwaszkiewicz

PAŹDZIERNIK

.
Ptaki październikowe
schylają zmęczone głowy

jak w zadymionych zwierciadłach
stoją jesienne sady
anioły i papugi
obsiadły winogrady

jeszcze te trochę liści
jeszcze jagód dwie kiście
i okruszyny w koszyku

już po wiosennym krzyku
już po zielonych godach
śpi papierowa uroda

już wszyscy gwiezdni ptacy
zaświecili
już wszyscy letni bracia
ulecieli

zasypia jeden za drugim
pod liściem przywiędniętym

i nikt już nie pamięta
ja może jeden pamiętam

i może jeszcze kto drugi

 

 

 

11427673_10153456391765337_4680747811843623231_n

Shibata Zeshin – Mysz

 

 

 

 

2015_CKS_12483_0035_006(shibata_zeshin_a_group_of_six_lacquer_paintings)

 

Shibata Zeshin – Tykwy na łodydze

August P.

august_maly

 

Oto szkic roboczy do „Ciotki Zgryzotki”, Kochane Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy: sympatyczny młodzieniec z lekką progenią, dobrze odżywiony, zacny i krzepki z natury. To August P.

Otrzymał  swe imię dzięki naszej KC Lalicji, która dostała w tej sprawie, jak sama twierdzi, wiadomość od Wszechświata, w dodatku we śnie. August ma być, powiedziała, a więc niech będzie August. Imię to rzadko dziś jest nadawane, ale może i dobrze – zapadnie czytelniczemu gronu w pamięć lepiej niż w przypadku, gdybym tego swojskiego blondyna ochrzciła Maćkiem na przykład.

Na oko chłopina jest niezbyt frapujący, ale zapewniam Was, że wnętrze ma bogate!

Co do „Ciotki Zgryzotki” – pęcznieje w oczach. Pani wydawczyni moja szanowna i zacna ustaliła już termin premiery na wczesną wiosnę 2018.

Do roboty!

„Odchodzę, mrucząc.”

Wasza

MM

Jesienne haiku lunofila

mie

fot.: Emilia Kiereś

 

„Haiku nie jest wierszem, nie jest literaturą, jest to skinięcie, półotwarcie drzwi, wytarcie lustra do czysta”.

„Haiku jest wyrazem krótkotrwałego olśnienia, kiedy wglądamy w życie rzeczy”.

„Haiku żąda od nas, aby nasza dusza znalazła swoją własną nieskończoność w granicach jakiejś skończonej rzeczy”.

R.H. Blyth – Historia haiku

(z wstępu Czesława Miłosza do jego Haiku, Wydawnictwo m, Kraków 1992)

 

koson

Niebieskie kwiaty w świetle księżyca – japoński drzeworyt barwny, autor: Koson Ohara (1877-1945)

 

Oby temu,

Który tej nocy przynosi kwiaty,

Świecił księżyc.

 

Kikaku (1661-1707)

 

 

shufu-miyamoto-moon-lake-woodblock_

Światło księżyca nad jeziorem – japoński drzeworyt barwny, autor: Shufu Miyamoto (1950-)

 

Na mokrych liściach

Jarzenie się

Świateł wioski.

 

Ryota (1707-1787)

 

koho

Morze w blasku księżyca – japoński drzeworyt barwny, autor: Shoda Koho (1871-1946)

 

Co za księżyc –

Złodziej przystaje

Żeby śpiewać.

Buson (1726-1776)

 

ohara

 

Dzika gęś i księżyc – japoński drzeworyt barwny, autor: Koson Ohara (1877-1945)

 

Łuk nowego księżyca

Nie ma cięciwy.

Dzikie gęsi krzyczą.

Gonsui (1650-1722)

 

(Wszystkie haiku w przekładzie Czesława Miłosza)